تاثير شكل بالكن بر ميزان دريافت انرژي خورشيدي در سمت جنوبي ساختمان ها (مطالعه موردي: شهر تبريز)

هدف از اين پژوهش تحليل عملكرد تراس از نظر جذب انرژي خورشيدي از جداره جنوبي در اول تير و اول دي در ساعت 12:30 ظهر مي باشد. به همين دليل عملكرد جذب انرژي خورشيد در يك اتاق با مساحت، سطح بازشو و با مصالح ثابت در سه مدل مورد بررسي قرار گرفت: 1- مدل بالكن بيرون زده 2- مدل بالكن فرو رفته 3- مدل مبنا بدون بالكن. شهر تبريز از لحاظ اقليمي، استپي خشك با زمستان بسيار سرد است. پرسش اصلي تحقيق اين است كه چه نوع بالكني در شهر تبريز مناسب تر است به طوري كه در زمستان بيشترين ميزان جذب انرژي خورشيدي و در تابستان كمترين ميزان جذب را داشته باشد. روش تحقيق در اين پژوهش همبستگي (رابطه اي) است. روش گرد آوري اطلاعات به صورت اسنادي و كتابخانه اي مي باشد. نتايج بدست آمده در محاسبات نشان مي دهد كه در فصل تابستان با توجه به گرماي زياد و نياز كمتر به دريافت انرژي گرمايي، بالكن بيرون زده(مدل 1)، از لحاظ بهره گيري از حداقل ميزان انرژي خورشيدي، مناسب ميباشد. اما با توجه به سرماي شديد در فصل زمستان، نياز به بهره گيري از بيشترين ميزان انرژي گرمايي وجود دارد. با توجه به محاسبات انجام شده، بالكن فرو رفته( مدل2 ) بيشترين ميزان انرژي تابشي خورشيد را در ساعت 12:30 ظهر دريافت مي كند و مناسبترين شكل بالكن براي اين فصل سال مي باشد.