مكان يابي و بهينه سازي ايستگاه هاي باران سنجي(مطالعه موردي شمال شرق خوزستان)

مديريت منابع آب وابسته به اطلاعاتي است كه از ايستگاه هاي موجود بدست مي آيد. بنابراين هر چه دقت داده هاي كه از ايستگاه ها برداشت مي شود بيشتر باشد ميزان صحت تصميم گيري بالاتر ميرود. تعيين محل ايستگاه ها تاثير مهمي بر روي دقت داده هاي حاصل از آنها دارد. براي اين منظور حوضه واقع در محدود شمال شرق استان خوزستان كه يكي از سرچشمه هاي اصلي رودخانه كارون مي باشد انتخاب گرديد. مساحت اين حوضه در حدود 12012/69 كيلومتر مربع و تعداد ايستگاه هاي آن 13 عدد مي باشد. ايستگاه هاي كه در اين تحقيق مورد بررسي قرار گرفته اند ايستگاه هاي باران سنجي مي باشند. مقدار باراني كه توسط يك باران سنج اندازه گيري مي شود بايد بتواند نمايانگر سطح وسيعي از منطقه خود باشد از اين رو هر چه در انتخاب اين نقطه دقت شود نتايج حاصله بيشتر به واقعيت نزديك خواهد بود. پس از اعمال پيشنهادات سازمان هواشناسي جهاني براي تعيين محل ايستگاه ها و استفاده كاربردي از سامانه اطلاعات جغرافيايي(GIS) مشخص گرديد كه براي تحت پوشش قرار دادن مناسب حوضه لازم است 34 ايستگاه ديگر به ايستگاه هاي موجود اضافه گردد، كه پس از اعمال آناليزهاي لازم محل احداث آنها نيز تعيين گرديد.