بررسي ساختار مالي و شاخصهاي ارزش افزوده در شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

يكي از مهمترين اجزاي هر فعاليت اقتصادي ، فراهم كردن منابع مالي مورد نياز است. منابع مالي مورد نيار را مي توان از محل حقوق صاحبان سهام يا بدهي تأمين كرد.تركيب بدهي و حقوق صاحبان سهام در تأمين مالي بيانگر ساختار مالي است. ساختار مالي بهينه نيز اشاره به تركيبي از آن دو است كه ارزش شركت را حداكثركند و هزينه سرمايه را به حداقل برساند. هدف تحقيق حاضر تأكيد بر مقوله ساختار مالي و تأثير آن بر ارزش شركت مي باشد. جهت آزمون فرضيات تحقيق ابتدا آزمون F (چاو) براي تشخيص مدل اثر ثابت زماني يا مدل اثر ثابت مقطعي براي عرض از مبداء در مدل مورد استفاده قرار گرفت و براي آزمون عدم وجود خود همبستگي جملات خطا از آماره دوربين - واتسون استفاده شد.سپس از طريق آماره F معنادار بودن يا نبودن مدل مربوط به فرضيه مورد ارزيابي قرار گرفته است . آزمون معناداري متغيرهاي مستقل در مدل رگرسيوني به وسيله آماره t انجام مي شود. معيارهاي مورد استفاده براي سنجش ساختار مالي در اين تحقيق يعني نسبت بدهي ها به دارايي ها(FL) و نسبت بدهي هاي بلند مدت به جمع حقوق صاحبان سهام (NCE)ميزان منابعي را كه شركت از طريق بدهي ها تأمين كرده است نشان مي دهد. ارزش افزوده نقدي(CVA) بخش نقدي ثروت ايجاد شده توسط شركت، ارزش افزوده بازار (MVA) كل ارزش ايجاد شده براي شركت از بدو تأسيس و ارزش افزوده اقتصادي (EVA) ارزش شركت را نشان مي دهد اين سه معيار به عنوان شاخص هاي ارزيابي عملكرد شركت در اين تحقيق مي باشند. نتايج تحقيق بيانگر اين مطلب است كه رابطه معناداري بين ساختار مالي و شاخص هاي ارزش افزوده وجود دارد.