مقايسه مدل هاي عصبي-فازي و شبكه عصبي در تعيين تبخير-تعرق نواحي نيمه خشك با داده هاي محدود

تبخير-تعرق يكي از پارامترهاي مهم در چرخه هيدرولوژي است كه بر ميزان آب در دسترس و كشاورزي تاثير مستقيم مي گذارد. در مطالعه حاضر به بررسي قابليت سيستم استنتاج عصبي-فازي تطبيقي در بهبود ميزان تبخير-تعرق روزانه گياه مرجع (Etu) پرداخته شد. داده هاي اقليمي بكار گرفته شده در اين مطالعه، شامل دماي هوا، تشعشع خورشيدي، سرعت باد و رطوبت نسبي ميباشد كه از دو ايستگاه هواشناسي جلفا و مراغه واقع در شمال و جنوب استان آذربايجان شرقي اخذ گرديده و به عنوان ورودي هاي مدل عصبي-فازي به منظور تخمين ميزان Et0 براساس معادله پنمن-فائو-مونتيث مورد استفاده قرار گرفتند. حاصل تحقيق بيانگر دقت بالاي مدل شبكه عصبي مصنوعي با مقادير RMSE بين 0/3714 تا 1/8302 ميلي متر بر روز در تخمين ميزان تبخير-تعرق (نياز آبي) روزانه گياه مرجع مي باشد. مدل هاي عصبي-فازي تطبيقي با مقادير RMSE بين 0/3728 تا 1/8436 ميليمتر بر روز مي باشد.