بررسي اثرات اقتصادي و اجتماعي سازه هاي استحصال آب باران در حوزه آبخيز سنيب (تفتان خاش)

افزايش جمعيت و به دنبال آن تقاضا براي رفع نيازهاي غذايي و اشتغال يكي از محدوديت هايي است كه دنياي كنوني با آن دور است. وجود چنين روندي با منابع طبيعي محدود نيازمند بهبود بهره برداري بهينه و مستمر از منابع قابل دسترس مي باشد. مديريت آبخيزداري يكي از راهكارهاي مناسب براي رفع نيازهاي غذايي و جلوگيري از پيامدهاي اقتصادي اجتماعي و زيست محيطي بشمار مي رود. هدف از اجراي اين پژوهش بررسي اثرات اقتصادي - اجتماعي و زيست محيطي عمليات آبخيز داري در حوزه آبخيز سنبب مي باشد. در اين تحقيق متغيرهاي اصلي را اثرات اجتماعي شامل (مهاجرت، اشتغال و افزايش سطح آگاهي)، اقتصادي (كنترل سيلاب، احياء اراضي، ميزان توليد و افزايش ارزش زمين) و زيست محيطي سطح آب زير زميني افزايش پوشش گياهي) تشكيل مي دهد. براي اجراي اين پژوهش 20 سرپرست خانوار به طور تصادفي انتخاب و بصورت مصاحبه حضوري و مشاهدات ميداني از مكان سازه ها و همچنين نحوه اثر بخشي اين سازه ها از نظر فيزيكي در منطقه مورد بررسي قرار گرفت. داده هاي جمع آوري شده با نرم افزار SPSS 18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج اين پژوهش نشان مي نهد كه اجراي عمليات آبخيزداري در حوزه ستيب زمينه مناسبي براي جلوگيري از مهاجرت افزايش اشتغال و ارتقاء در آمد بهره برداران بهبود كمي و كيفي جريان هاي سطحي و آب زير زميني، كاهش سيلاب، بهبود زمين و افزايش ارزش زمين ايجاد نموده است.