بررسي آستانه شروع رواناب در روش با استفاده از داده هاي بارش-رواناب SCS (مطالعه موردي: حوزه آبخيز سنگانه كلات)

يكي از روش هايي كه به طور عمده براي بررسي چگونگي شكل گيري جريان سطحي (رواناب در اثر بارندگي حاصله بر روي زمين مورد استفاده قرار مي گيرد روش موسوم به SCS مي باشد. در اين روش به طور عمده شرايط خاك و پوشش گياهي آن در تبديل بارندگي به رواناب توجه شده است. اگر مقادير تجمعي رواناب ناشي از بارندگي در مقابل بارندگي تجمعي در يك نمودار رسم شود، ملاحظه مي شود كه به ازاء مقادير بارندگي اوليه روانابي وجود نخواهد داشت و با مدتي تاخير از زمان شروع بارندگي، رواناب پديد مي آيد. كه اين تاخير را همان جذب اوليه گويند. دامنه تغيير جذب اوليه (la ) از صفر تا حداكثر پتانسيل نگهداشت سطحي (S) است. در اين تحقيق وقايع بارش و رواناب طي سال هاي آبي 1387 تا 1390 در حوزه آبخيز سنگانه كلات مورد اندازه گيري قرار گرفت. بارش توسط يك دستگاه باران نگار و رواناب با استفاده از تعداد پنج دستگاه ليمنوگراف كه چهار مورد از آنها در خروجي زير حوزه ها و يك مورد در خروجي حوزه اصلي نصب شده است، ثبت گرديد. با مقايسه روش هاي مختلف برآورد شماره منحني، نگهداشت اوليه توسط روش خط مجانب روش بهتري نسبت به ساير روش ها مي باشد.