تهويه طبيعي ساختمان و تاثير ارتفاع در ميزان توان سرمايشي

با توجه به ويژگي هاي اقليمي مناطق مركزي كشور ايران نظير يزد كه داراي تابستان هاي طولاني و گرم و خشك ميباشند، به كارگيري روشهاي سرمايش طبيعي در ساختمان ضروري است. در اين ميان بادگيرها در ساختمان به عنوان يك روش، نقش بسيار مهم و موثري در تهويهي فضاي دروني ساختمان ها به صورت طبيعي و بدون مصرف انرژي، داشته اند. هدف از اين پژوهش برآورد ميزان صرفه جويي انرژي با بهره گيري بادگير سنتي توسط نرم افزار انرژي پلاس ميباشد.نرم افزار انرژي پلاس يك برنامه تجزيه و تحليل مصرف انرژي و برنامه شبيه سازي بار حرارتي در ساختمان است كه به طور وسيعي در سرتاسر جهان از آن استفاده ميشود. نتايج اين تحقيق نشان داد براي يك ساختمان مسكوني با مساحت 112 متر مربع و يك سيستم تبخيري غيرفعال با بادگير با افزايش ارتفاع بادگير از 10 متر به 5 متر، 5 درصد توان سرمايش سيستم افزايش مييابد و همچنين دبي هواي ورودي به سيستم حدود 21 درصد افزايش مييابد.