نقش واسطه ي باور هاي فراشناخت در رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي و خود كار آمدي تحصيلي دانش اموزان ابتدايي دختر شهر شيراز

هدف از پژوهش حاضر نقش واسطه ي باور هاي فراشناخت در رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي و خود كار آمدي تحصيلي دانش آموزان ابتدايي دختر شهر شيراز بوده. روش پژوهش از نظر هدف ، كاربردي و از نظر ماهيت و روش از نوع همبستگي مي باشد. جامعه مورد مطالعه، شامل تمامي دانش آموزان دختر پايه ششم ابتدايي ناحيه دو آموزش و پرورش شهر شيراز مي باشد. كه به روش نمونه گيري تصادفي از نوع خوشه اي چند مرحله اي 5 مدرسه از بين 40 مدرسه ابتدايي دخترانه به شكل تصادفي انتخاب و سپس به صورت تصادفي از هر مدرسه يك كلاس انتخاب شد در مجموعه تمام دانش آموزان پنج كلاس انتخاب شده كه 120 نفر بوده اند حجم نمونه را تشكيل دادند. ابزار سنجش در اين پژوهش شامل سه پرسشنامه باور هاي فراشناخت ولز (1997) ، پرسشنامه ويژگي هاي شخصيتي مك كري و كاست(1985) و پرسشنامه خود كار آمدي تحصيلي جينگز و مورگان( 1999) مي باشد كه روايي و پايايي ابزار مورد تاييد قرار گرفت به منظور تجزيه و تحليل داده ها از شاخص هاي آمار توصيفي ميانگين و انحراف معيار و از روش هاي آمار استنباطي، ضريب همبستگي پيرسون و آزمون مدل مفروض با استفاده از روش تحليل مسير با استفاده از روش بارون و كني استفاده گرديد. كه نتايج نشان دهنده آن است كه بين باور هاي فراشناخت با خودكارآمدي تحصيلي رابطه مستقيم معنادار دارد. بين خودكارآمدي تحصيلي با ويژگي شخصيتي روان رنجوري ، برون گرايي و انعطاف پذيري رابطه معناداري وجود دارد. جهت اين رابطه در مورد ويژگي روان رنجوري معكوس و در برون گرايي و انعطاف پذيري مستقيم مي باشدبين باور هاي فراشناخت با ويژگي شخصيتي روان رنجوري ، برون گرايي ، انعطاف پذيري و وظيفه شناسي رابطه معناداري وجود دارد. جهت اين رابطه در مورد ويژگي روان رنجوري معكوس و در برون گرايي، انعطاف پذيري، توافق پذيري و وظيفه شناسي مستقيم مي باشدروان رنجوري، برون گرايي و وظيفه شناسي قادر به پيش بيني باور هاي فراشناخت مي باشند. باور هاي فراشناخت مي تواند بين ويژگيهاي شخصيتي و خودكارآمدي تحصيلي نقش ميانجي را ايفا كند