ارزيابي آسيب پذيري كالبدي مساكن شهر تهران در برابر زلزله (مطالعه موردي: منطقه 31 شهر تهران)

همواره وقوع بلاياي طبيعي نظير سيل،، زلزلي، طوفان و... در اغلب موارد تاثيرات مخربي بر سكونت گاه هاي انساني باقي گذارده و تلفات سنگيني بر ساكنان آنها وارد ساخته است . كشور ايران در طول تاريخ به دليل ، ويژگي هاي جغرافيايي، اقتصادي، فرهنگي، طبيعي و سياسي همواره در معرض بحران هاي طبيعي و غيرطبيعي زيادي قرار گرفته و به تبع آن خسارات مالي و جاني زيادي نيز از اين راه به كشور تحميل كرده است. بررسي آسيب پذيري مساكن شهرها در برابر اين بحران طبيعي، يكي از اهداف مهم برنامه ريزي شهري است. هدف از انجام اين تحقيق، ارزيابي وضعيت آسيب پذيري مساكن منطقه 13 شهر در برابر بحران هاي طبيعي چون زلزله مي باشد. نوع تحقيق از نظر روش توصيفي تحليلي و از نظر هدف كاربردي بوده، و با روش نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده است. همين طور حجم نمونه مورد بررسي با استفاده از فرمول كوكرا ، 384 نفر بدست آمد، و جهت تحليل، داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون هاي پيرسيون و اسپيرمن استفاده گرديد. نتايج خاص، از اين پژوهش نشان مي دهد كه متغيرهاي وضعيت قرارگيري مسكن، زيربناي مسكن، عمر مسكن، مشخصات فني، دسترسي به ساختمان ، تراكم مسكوني و آموزش و آگاهي رابطه معناداري با آسيب پذيري مساكن در منطقه 13 شهر تهران دارند.