برآورد حد نهايي شوري خاك با استفاده از مدل هاي تجربي آبشويي در سري خاكهاي موران جلگه وسيع خوزستان

از ديدگاه مصرف آب در كشاورزي، خاكهاي شور و يا شور و سديمي نياز به آب آبياري بسيار زيادي دارند. به منظور اصلاح و بهسازي خاكهاي شور و سديمي، به كارگيري همزمان آب مناسب براي آبشويي نمك ها و افزودن مواد اصلاح كننده براي جايگزيني كلسيم با يون سديم تبادلي، ضرورت دارد. بدين منظور كاربرد مواد اصلاح كننده گچ به صورت همزمان با آب آبياري براي بهسازي خاك هاي شور و سديمي بخشي از جلگه وسيع خوزستان با كلاس شوري و سديمي بودن S4A3 و تخمين حد نهايي شوري در اين در اين خاكها بررسي و چهار مدل رياضي به ارقام شوري زدايي محاسبه شده برازش داده شد. نتايج نشان داد كه 100 سانتيمتر آب ناخالص آبشويي به طور متوسط موجب آبشويي 80/21 درصد نمك هاي اوليه نيمرخ خاك تا عمق يك متري شده و استفاده از ماده اصلاح كننده خاك سب افزايش راندمان آبشويي شده است . همچنين، از ميان مدل هاي برازش شده مدل نمايي با بيشترين ضري همبستگي (0/93) و كمترين انحراف معيار (0/06) مناسب ترين مدل شوري زدايي خاكهاي مورد مطالعه بود.