استفاده از مدلهاي تصميم گيري چندمعياره و منطق فازي در مديريت مكانيابي مراكز خدمات عمومي شهري

ايجاد مراكز خدمات عمومي جديد ، مستلزم صرف هزينه هاي زياد مي باشد و تعيين مكان بهينه آنها به نحوي كه شهروندان به نحو موثرياز آن بهره مند شوند،مهم است. پاركينگهاي عمومي يكي از اين مراكز خدماتي مي باشد . با توجه به افزايش جمعيت و رشد غير اصولي شهرها از يك طرف و افزايش خودروها ازطرف ديگر و همچنين كم بودن عرض خيابان ها به خصوص در مناطق مركزي شهر و پراكندگي نامناسب و غيراصولي پاركينگ ها كه باعث افزايش ترافيك شهري و در نتيجه افزايش مدت زمان سفرهاي شهري مي شود ؛ به منظور كاهش ترافيك در مناطق مركزي شهر، احداث پاركينگ هاي عمومي به عنوان يكي از راهكارهاي مؤثر مي تواند مدنظر قرار گيرد. احداث پاركينگ هاي عمومي باعث كاهش حجم پارك وسايل نقليه در حاشيه خيابان شده كه اين امر سبب افزايش عرض مفيد خيابان و روان ترشدن ترافيك مي گردد. دراين مقاله پس از بررسي معيارهاي موثر در مكانيابي پاركينگ و بررسي روشهاي مختلف تعيين وزن و در نهايت انتخاب روش تحليل سلسله مراتبي (AHP) و روشهاي مختلف تركيب لايه ها (Overlay)در منطق فازي ، از روش OWA در حالات مختلف ريسك و توازن وزنها استفاده شد و استفاده از هركدام از روشها در موقعيت هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفت.