بررسي وضعيت و سطح كلامي مسائل طرح شده توسط معلمان ابتدائي

اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت و سطح كلامي مسائل طرح شده توسط معلمان ابتدائي و ميزان رعايت اصول طرح مسأله كلامي توسط آنها صورت گرفته است. جامعه اين پژوهش كليه ي معلمان ابتدائي ناحيه ي 4 شهرستان كرج و دانشجويان دانشگاههاي فرهنگيان در سال تحصيلي 95 - 94 است. براي اين منظور 201 نفر از معلمان ناحيه چهار كرج، دانشجويان دانشگاه تربيت دبير شهيد رجائي و دانشگاههاي فرهنگيان شهيد بهشتي زنجان، حكيم فردوسي كرج و علامه طباطبائي اروميه به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. اين مطالعه از نظر هدف كاربردي و از نظر اجرا، توصيفي از نوع پيمايشي است. ابزار اندازه گيري اين پژوهش آزمون محقق ساخته رياضي است، كه شامل دو تكليف طرح مسأله در موقعيت نيمه ساختاريافته بر اساس چارچوب استويانوا است. براي بررسي سطح كلامي مسائل طرح شده از يك معيار محقق ساخته الهام گرفته از مطالعه ي حقوردي ( 1393 ) استفاده شده است. به منظور بررسي داده هاي بدست آمده از آزمون، از روش آمار توصيفي (فراواني، درصد داده ها و ميانگين عملكرد) استفاده شده است. نتايج حاكي از آن است كه معلمان ابتدائي هر چند داراي توانايي طرح مسأله هستند ولي بيشتر مسائل طرح شده توسط آنها داراي سطح كلامي پاييني هستند به عبارتي معلمان ابتدائي توانايي كافي براي طرح مسأله با سطح كلامي مناسب نيستند و با اهميت طرح اين نوع از مسائل آشنايي و دقت كافي را ندارند.