نقش يادگيري تركيبي در توسعه آموزش و فرايند ياددهي يادگيري تركيبي با ارايه ضرورت ها، چالش ها و راهكارها ي آن

در اين تحقيق سعي مي شود به بررسي نقش يادگيري تركيبي در توسعه آموزش و فرايند ياددهي يادگيري تركيبي پرداخته و با رويكرد جامع به بيان چالش ها و راهكارهاي آن پرداخته شود ، همان طور كه روشن هست يادگيري تركيبي به رويكرد آموزشي اطلاق مي شود كه در آن تلفيقي از آموزش حضوري و بر خط ارايه مي شود. بدين ترتيب كه برنامه درسي بررسي شده و با توجه به اهداف و ماهيت درس در مورد بخش هاي حضوري و غيرحضوري برنامه تصميم گيري مي شود. بدين ترتيب از مزاياي هر دو نوع سيستم آموزش حضوري و برخط استفاده شده و مطالعات نشان داده اند كه كارايي سيستم تركيبي از كارايي هر دو سيستم به تنهايي بيشتر است و رضايت دانشجويان و دانش آموزان نيز بيشتر تامين مي شود لذا با توجه به مطالب ذكر شده در اين تحقيق به بررسي همه جانبه ي يادگيري تركيبي پرداخته و به كنكاش و راهكارها ي ارايه ي بهتر آن جهت تقويت و شفاف سازي چالش هاي آن پرداخته تا به نوعي در راستاي برنامه ريزي در جهت حل آن اقدام شود ، بطور كلي ماحصل تحقيق را مي توان اينگونه بيان نمود كه ؛ يادگيري تركيبي با داشتن مزيت هاي هر دو رويكرد آموزش (سنتي و الكترونيكي) يك رويكرد موثر براي افزايش اثربخشي يادگيري، سهولت دسترسي به مواد آموزشي و افزايش اثربخشي هزينه ها باشد. همچنين به دليل ارايه فرصت هاي مختلف به منظور يادگيري، موجب آن مي شود كه در كنار افزايش جذابيت آموزش، به تفاوتهاي فردي فراگيران نيز به طور مناسبي توجه شود، زيرا همه افراد به يك شيوه ياد نمي گيرند و به همين دليل استفاده از روشهاي مختلف براي آموزش ضروري به نظر مي رسد.