تعيين مناسب ترين روش ميان يابي به منظور بررسي و تحليل مكاني ميزان تغييرات هدايت الكتريكي آب هاي زيرزميني حوضه چهل چاي استان گلستان

هدايت الكتريكي آب، از جمله پارامترهاي مهمي است كه بايد در بررسي كيفيت آب هاي زير زميني مد نظر قرار گيرد. از آنجايي كه برآورد دقيق هدايت الكتريكي آب هاي زير زميني نيازمند صرف زمان و هزينه زياد است لذا از روش هاي زمين آماري جهت تخمين در مكان هاي نمونه برداري نشده مي توان بهره جست. نقشه هاي تخمين حاصله مي توانند كمك شاياني به بهره برداران آب هاي زيرزميني كنند. هدف اصلي اين تحقيق مقايسه روش هاي ميان يابي زمين آماري شامل كريجينگ ساده، معمولي و عمومي (با مدل هاي واريو گرامي دايره اي، كروي، گوسي و نمايي)، كوكريجينگ، رگرسيون - كريجينگ، روش معكوس وزني فاصله (IDW)، توابع پايه اي شعاعي (RBF) است. اطلاعات مربوط به هدايت الكتريكي از تجزيه و تحليل تعداد 60 دهنه چشمه در محدوده ي حوضه ي چهل چاي استان گلستان به دست آمده اند. ارزيابي روش هاي تخمين با استفاده از تكنيك Cross - Validation با معيارهاي MBE ، MAE انجام شد. نتايج كلي اين پژوهش حاكي از آن است كه روش رگرسيون - كريجينگ نسبت به ساير روش هاي مورد استفاده برتري داشته و تخمين آن از درجه اعتبار بيشتري برخوردار است.