مطالعه پارامترهاي ماشيني محصولي موثر بر كوبش زيره سبز

زيره سبز گياهي يكساله و يكي از گياهان زراعي مناسب براي مناطق خشك و نيمه خشك ايران است .براي جلوگيري از ريزش محصول در زمان برداشت، زيره سبز بصورت دو مرحله اي و ابتدا با دست يا داسبرداشت شده و پس از خشك شدن، با چوب دست و يا حركت چهارپايان و تراكتورهاي ك وچك از روي خرمن، عمليات كوبش محصول را انجام مي دهند. اين روش برداشت موجب صرف وقت و نيروي كار زياد، از دسترفتن بخشي از محصول بدليل كوبيدن ناقص، كاهش كيفيت و آلوده شدن محصول مي گردد . بنابراين به منظور دستيابي به پارامترهاي طراحي خرمنكوب زيره، در اين تحقيق اثر تيمارهاي رطوبت محصول، نوع تيغه كوبنده،سرعت دوراني استوانه كوبنده، فاصله بين كوبنده و ضدكوبنده و آهنگ تغذيه بر روي درصد وزني دانه هاي جداشده، درصد خردشدگي ساقه ها و درصد پودرشدگي محصول مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه با افزايش رطوبت از 7 به 13 درصد، درصد وزني دانه هاي جدا شده از92/85به 90/39 درصد كاهش مي يافت همچنين افزايش رطوبت باعث كاهش معني دار درصد پودر شدگي محصول از 10/15 به 7/56 درصد مي بشد با افزايش سرعت دوراني استوانه كوبنده از 700 به 900 دور در دقيقه، درصد وزني دانه هاي جدا شده ، خردشدگي ساقه ها و پودرشدگي محصول افزايش مي يافت. تيمار نوع تيغه تاثير معني داري بر روي درصد وزني دانه هاي جداشده نداشت در حالي كه درصد خردشدگي ساقه ها و درصد پودرشدگي محصول در تيغه هاي ساينده كمتر ازنوع سوهاني بود. با توجه به نتايج اين تحقيق استفاده از تيغه هاي ساينده با سرعت دوراني 900 دور در دقيقه و وجود رطوبت 7 درصد براي محصول زيره مناسبترين حالت براي كوبش مي باشد