ارزيابي استحصال آب باران از ساختمان هاي مسكوني (مطالعه موردي شهر شيراز)

ايران جزء كشورهاي خشك كره زمين مي باشد كه براي برطرف كردن نياز آبي ملزم به استفاده از راهكارهاي خاصي است. استحصال آب و استفاده از آب باران روشهاي مطرح در بهره برداري از آب هايي است كه توجه كمتري به آن شده است، استحصال آب باران يكي از شاخص ترين تكنيك هاي مديريت بهره برداري از آب باران براي مقابله با كم آبي مي باشد كه به سرعت در حال توسعه است. مبناي اين روش اختصاص سطحي از زمين براي جمع آوري نزولات و سپس ذخيره سازي آن براي استفاده در زمان مورد نياز مي باشد. در واقع سيستم هاي جمع آوري نزولات جوي روش هاي مصنوعي جمع آوري و ذخيره آب باران هستند در اين پژوهش شهر شيراز براي استحصال آب باران از پشت بام منازل مورد بررسي قرار گرفته 2014 ) ميزان پراكنش بارش در ماه هاي مختلف و ميانگين بلند مدت - است. و با استفاده از داده هاي بارش ده ساله ( 2004 بارش ساليانه 346 ميلي متر به دست آمد. با تخمين مساحت پشت بام ها و جمعيت چنين برآورد شد به ازاي هر نفر 8650 ليتر صرفه جويي در مصرف آب خواهيم داشت در نتيجه با توجه به ميزان آب ذخيره شده و صرفه جويي انجام شده در هزينه ها، وقت و نيروي انساني بسيار مقرون به صرفه مي باشد.