شماره ركورد كنفرانس :
3369
عنوان مقاله :
بررسي انديس هاي زئوليت ايران
پديدآورندگان :
هاشمي مهدي دانشگاه پيام نور تهران - گروه زمين شناسي
كليدواژه :
انديس هاي زئوليت , ايران , سنگ آتشفشاني
عنوان كنفرانس :
چهارمين همايش ملي گوهر شناسي و بلور شناسي انجمن بلور شناسي و كاني شناسي ايران
چكيده فارسي :
اكثر زئوليتهاي ايران همانند زئوليتهاي موجود در جهان از نوع آتشفشاني هستند و سنگ ميزبان آنها عمدتا آندزيت و توف مي باشد. زئوليت رسوبي در مناطقي از كوه سرتخت سمنان وجود دارد. نوع زئوليت هاي ايران در درجه اول كلينوپتيوليت و بعد از نوع ناتروليت، مزوليت و آنالسيم مي باشد. بيشتر ذخاير زئوليت ايران سن ائوسن و بعد اوليگوميوسن داشته و داراي منشا گرمابي هستند. ايران پتانسيل بسيار بالايي در زمينه زئوليت دارا مي باشد و ذخاير زئوليت گستردگي زيادي در كشور دارند. انديسهاي عمده زئوليت در ايران در حاشيه سمنان، ورامين، ميانه و كرمان قرار دارند و استان سمنان مساعد ترين منطقه زئوليت كشور محسوب مي شود. انديسهاي زئوليت عمدتا در مناطق كوه
سرتخت سمنان، افتر سمنان، طلحه ورامين، ميانه (ايشلق چاي و ني باغ)، گود بياباني بردسير كرمان، شهربابك، قلعه عسگر بافت، مغوئيه سرچشمه كرمان، راين كرمان، كلجك كرمان، افگر فيروزكوه، رودهن، روستاي مريم (شاهين دژ)، كرد قشلاق زنجان، آوج قزوين، شهرك طالقان، ديان رباعي دامغان، عرب آباد ديهوك طبس، حسن آباد نطنز، حرمك زاهدان، علي آباد قم، كهريزك، گردنه نعل شكن تهران، چالوس و جنوب دماوند مشاهده مي شوند.