نقش آموزش و پرورش در ترويج كارآفريني و مهارت

اهداف ، برنامه ها و سبك زندگي امروز تغيير كرده و متفاوت از گذشته است در چنين شرايطي آموزش و پرورش بايد وارد عمل شود و با تربيت صحيح دانش آموزان و هدايت آنها، اين قشر را در رسيدن به كمال انساني ياري رساند. دانش آموزان براي رسيدن به تعالي وموفقيت در زندگي لازم است موارد بسياري را آموزش ببينند كه آموزش آنها در مدارس و آموزشگاه ها تاثيرگذاري بيشتري خواهد داشت .علاوه بر پرورش دانش آموزان در امور ديني و تقويت معنويت ،آموزش هاي علمي، ،مباني كارآفريني و اقتصاد، خلاقيت و مهارت هاي زندگي نيز از ضروريات عصر جديد مي باشد. تحقق كار آفريني مستلزم توجه ويژه به ابعاد مختلف حيات فردي اعم از حمايت دانش آموزان كارآفرين اززمان ورود به مدرسه تا زمان اشتغال آنهاست . ظاهراً آموزش كودكان براي اتكا به خود، استقلال تصميم گيري و سخت كوشي در سنين پايين رابطه مستقيمي با پرورش كارآفريني دارد. لذا اگر نظام آموزشي به گونه اي باشد كه افراد بتوانند علاوه بر كسب دانش، چگونگي استفاده از آن را در محيط و دنياي كسب و كار نيز بياموزند، تعداد كارآفرينان افزايش يافته و مشكلات جامعه به حداق خواهد رسيد، به اين ترتيب توسعه كارآفريني نقش شايسته اي براي حضور فعال در بازارهاي جهاني، اشتغال زايي پايدار، توسعه عدالت، كاهش فقر و حل مشكلات جامعه، دولت و بخش عمومي خواهد داشت ومعلمان مهره هاي اصلي توسعه و ترويج كارآفريني محسوب مي شوند؛ به گونه اي كه توسعة كارآفريني در يك كشور مستلزم آموزش و تربيت معلمان و استادان مجرب كارآفريني است . بنابراين توجه و پژوهش دربارة نقش معلم، در زمينه كارآفريني، آموزش، رشد و پرورش ويژگي هاي كارآفريني فراگيران از اهميت خاصي برخوردار است . هدف اين مقاله بررسي نقش معلم در زمينة پرورش ويژگي هاي كارآفرينانه در فراگيران است و اين كه معلمان براي نيل به اين هدف چه فعاليتها و روشهاي آموزشي را بايستي به كار گيرند؟