گردشگري پايدار، توسعه جوامع محلي وبوم گردي

با نمايان شدن ابعاد منفي توسعه، بدون توجه به پايداري آن، امروزه مفاهيم جديدي در ابعاد مختلف آن مطرح شده است. يكي از اين مفاهيم گردشگري پايدار است. تحقيق حاضر با هدف بررسي گردشگري پايدار، توسعه جوامع محلي وبوم گردي انجام يافته است. در اين زمينه، پس از مطالعه مباني نظري و پيشينه تحقيق، ابعاد و مؤلفه‌هاي زيست محيطي و اجتماعي بر گردشگري شناسايي و تجزيه و تحليل شدند. اين تحقيق از نظر هدف از نوع تحقيقات كاربردي و از نظر ماهيت توصيفيـ پيمايشي است و از پرسشنامه به منظور جمع آوري داده‌هاي مورد نياز استفاده شده است. جامعه آماري اين تحقيق را گردشگران و كارشناسان صنعت گردشگري استان كردستان تشكيل ميدهد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزارهاي تحليل آماري استفاده شده است. در اين فرايند، با بررسي گردشگري پايدار، توسعه جوامع محلي وبوم گردي از ماتريس اهميتـ عملكرد براي مقايسه ديدگاه گردشگران و كارشناسان در حوزة گردشگري استفاده شد. نتيجه به دست آمده در اين پژوهش، تفاوت اندكي بين ديدگاه گردشگران و كارشناسان دربارة موضوع پژوهش معتقدند كه افزايش ميزان جوامع محلي و بوم گردي موجب افزايش ميزان گردشگري پايدار نيز مي‌گردد.