خودكارآمدي: رابطه با مهارت هاي تفكر انتقادي و ويژگي هاي شخصيتي

Self-efficacy: Relationship with critical thinking skills and personality traits

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين مهارت‌هاي تفكر انتقادي و ويژگي هاي شخصيتي با خودكارآمدي دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحيه دو شهر خرم آباد در سال تحصيلي 97-1396 انجام شد. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت موضوع، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل دانش آموزان مشغول به تحصيل دوره دوم متوسطه ناحيه2 شهر خرم آباد به تعداد7166 نفر (3532دختر، 3634پسر) بودند. نمونه مورد بررسي با استفاده از جدول كرجسي و مورگان 364 نفر به روش تصادفي طبقه‌اي نسبي انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسش نامه مهارت هاي تفكر انتقادي كاليفرنيا (1990)، پرسش نامه ويژگي هاي شخصيتي نئو(1986) و پرسش نامه خودكارآمدي انصاري (1395) بود. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها آزمون ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به شيوه گام به گام استفاده شد. نتايج نشان داد كه با 99% اطمينان مي توان گفت كه بين سبك هاي تفكر انتقادي و ويژگي هاي شخصيتي با خودكارآمدي دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحيه 2شهر خرم آباد رابطۀ مثبت و معني‌دار وجود دارد، يعني، با افزايش نمرات سبك هاي تفكر انتقادي و ويژگي‌هاي شخصيتي نمرات خودكارآمدي نيز افزايش مي‌يابد. همچنين، ضريب رگرسيون نشان داد كه از مؤلفه هاي سبك هاي تفكر انتقادي تنها استدلال قياسي و از ابعاد سازگاري اجتماعي بعد وظيفه شناسي قادر به پيش بيني خودكارآمدي دانش آموزان بود. باشد.