بررسي و ارزيابي ميزان كارايي در خصوص چهار متدولوژي رايج مهندسي نرم افزار عامل گرا

مهندسي نرم افزار عامل گرا1، يكي از جديدترين ايده ها درحوزه مهندسي نرم-افزار و نيز به عنوان رويكردي بعد از شي گرايي براي توليد نرم افزار بشمار مي آيد و امروزه در بسياري از مسائل پيچيده به عنوان راه حل مناسب مطرح مي-باشد. در متدولوژي هاي مهندسي نرم افزار مبتني بر عامل تمامي يا قسمتي از زيربخش هايي كه در علم مهندسي نرم افزار مطرح هستند، پوشش داده مي شوند. با وجود تكامل روزافزون متدولوژي هاي مهندسي نرم افزار مبتني بر عامل هم چنان به علت نوپا بودن متدولوژي هاي مطرح شده، دربسياري از آن ها مشكلات و نارسايي هايي ديده مي شود، مشكلات پيش رو ما را نيازمند ارايه چهارچوب ها و تكنيك هاي ارزيابي در اين زمينه مي نمايد، در اين مقاله، چهارچوب هاي ارزيابي از پنج جنبه مفهوم, ابزار, عمل گرايي, چرخه حيات و جنبه هاي حمايتي متدولوژي ها را مورد سنجش قرار مي دهد و هدف از آن مشخص نمودن نقاط ضعف و قوت متدولوژي هاي پيش رو به صورت كمي است. در اين مقاله سعي شده است به بررسي و كارايي در خصوص چهار متدلوژي اصلي GAIA ، PROMETHEUS، TROPOS و متدولوژي MASE پرداخته شود.