نقش خوش‌بيني‎تحصيلي و تاب‌آوري آموزشي در پيش‎بيني خودناتوان‌سازي تحصيلي محور كنفرانس: كميت و كيفيت آموزش

زمينه و هدف: هدف از اين پژوهش بررسي نقش خوش‌بيني‎تحصيلي و تاب‌آوري آموزشي در پيش‎بيني خودناتوان‌سازي تحصيلي دانشجويان دانشگاه لرستان در سال تحصيلي ۹6 - ۱۳۹5 بود. روش بررسي: جامعه اين پژوهش را كليه دانشجويان دانشگاه لرستان در سال تحصيلي ۹6 - ۱۳۹5 تشكيل مي‌دادند كه تعداد آن‌ها بر اساس آماري كه از معاونت آموزشي دانشگاه مربوطه گرفته شد برابر با 9547 دانشجو بودند. نمونه اين پژوهش شامل ۴۰۰ نفر از دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه لرستان بودند كه با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند(حجم نمونه با توجه به جدول مورگان برآورد شد). براي گردآوري داده‎ها از پرسش نامه‌ خوش‎بيني تحصيلي شيرر و كارور(۱۹۸۵)، مقياس تاب‌آوري آموزشي مارتين و مارش(۲۰۰۳) و خودناتوان‎سازي تحصيلي ميگلي(۲۰۰۰)، استفاده شد. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود و داده‎ها با روش‎هاي آمار توصيفي(ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي(ضريب همبستگي ساده، رگرسيون تك متغيري، رگرسيون چندگانه، معناداري ضرايب همبستگي چندگانه) تجزيه و تحليل شد. يافته‎ها: يافته‎ها نشان داد كه بين ميانگين نمرات نمونه مورد مطالعه در متغير خوش‎بيني تحصيلي در سطح ۰۵/۰ α با ميانگين جامعه تفاوت معناداري وجود ندارد ولي در متغيرهاي خودناتوان‎سازي تحصيلي و تاب‌آوري آموزشي اين تفاوت معنادار بود. همچنين يافته‎ها نشان داد كه در سطح ۰۵/۰ α رابطه‎ بين خوش‎بيني تحصيلي با خودناتوان‎سازي تحصيلي و تاب‌آوري آموزشي با خودناتوان‎سازي تحصيلي منفي و معنادار بود. علاوه بر اين يافته ها نشان داد كه متغيرهاي پيش‎بين به طور كلي ۲۳ درصد از واريانس متغير ملاك(خودناتوان‌سازي تحصيلي) را تبيين مي‌كنند و از بين متغيرهاي پيش‎بين، خوش‎بيني تحصيلي بهترين پيش‎بيني كننده‎ خودناتوان سازي تحصيلي بود. نتيجه گيري: به طور كلي نتايج اين پژوهش حاكي از اهميت نقش متغيرهاي خوش بيني‎تحصيلي و تاب‌آوري آموزشي در پيش‎بيني خودناتوان‎سازي تحصيلي بود. بنابراين چنان چه با استفاده از روش‎هاي آموزشي و غيره بتوان ميزان خوش‎بيني تحصيلي و تاب‌آوري آموزشي را افزايش داد مي‎توان سطح خودناتوان سازي تحصيلي را به ميزان قابل ملاحظه‎اي پايين آورد.