رابطه روش هاي تدريس معلم با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دوره ابتدايي شهرستان ساوه در سال تحصيلي 94-95

هدف از پژوهش بررسي رابطه روش هاي تدريس معلم با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دوره ابتدايي شهرستان ساوه در سال تحصيلي 95- 94 است. روش تحقيق روش توصيفي همبستگي بوده است. جامعه آماري اين پژوهش معلمان شاغل به تدريس پايه اول ابتدايي شهرستان ساوه در سال تحصيلي 95-94 مي باشد. نمونه آماري اين پژوهش تعداد 15 نفر از معلمان شاغل به تدريس در پايه اول ابتدايي مي باشد. همچنين نمونه آماري اين پژوهش 322 نفر از دانش آموزان پايه دوم دبستان شهر ساوه مي باشد. روش گردآوري داده ها روش ميداني بوده است. داده هاي آن كمي مي باشد براي روش تجزيه و بهره برداري از شاخص هاي آمار توصيفي و آزمون همبستگي پيرسون مي باشد. نتايج تحقيق نشان مي دهد بين روش هاي تدريس معلم و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان رابطه مستقيم وجود دارد و همچنين استفاده از روش هاي تدريس جديد مانند حل مسئله، كاوشگري و.. كه محور اكثر آنها پرورش خلاقيت در دانش آموزان است تاثير به مراتب بيشتر در پيشرفت تحصيلي دانش آموزان در دوره ابتدايي دارد و استفاده از اين روش هاي تدريس يادگيري دانش آموزان را بهبود مي بخشد.