تربيت اخلاقي موسسه پيشبرد فلسفه براي كودكان (IAPC ) با تأكيد بر مباني، هدف، محتوا، روش و ارزشيابي

تربيت اخلاقي در دوران معاصر يكي از دغدغه‌هاي متوليان اخلاقي جوامع است و به اين منظور رويكردهاي متعددي ارائه نموده‌اند. تربيت اخلاقي فبك ازجمله اين رويكردها است. هدف اين مقاله تبيين مباني، هدف، محتوا، روش و ارزشيابي اين رويكرد است. روش پژوهش، توصيفي -تحليلي است. هدف غايي تربيت اخلاقي ازنظر اين رويكرد مشاركت اجتماعي و دمكراتيك شدن كودكان و تقويت استدلال عملي و درك اخلاقي آنان هست. با توجه به مباني نظري اين رويكرد نبايد محتوا ارائه شود لكن اين كار به نحو غيرمستقيم و در قالب داستان‌هاي اخلاقي انجام‌شده است. اجتماع پژوهشي روش اصلي تربيت اخلاقي است، علاوه بر آن از بازي و اجراي نقش نيز استفاده مي‌شود. روش خود سنجي اصلي‌ترين روش ارزشيابي اين رويكرد است. سكولار بودن و بي‌توجهي به ارزش‌هاي متعالي، عدم ارائه محتواي مناسب، عدم به‌كارگيري روش‌هاي متنوع آموزشي، ازجمله مواردي هستند كه مجريان تربيت اخلاقي كشورمان قبل از اجراي فراگير آن، بايد تغييراتي متناسب باتربيت اسلامي ايجاد نمايند.