مدل سازي عددي تاثير پمپاژ آب زيرزميني و بارگذاري خاك بر فرو نشست زمين (مطالعه موردي: منطقه سراوان-استان گيلان)

فرونشست زمين ناشي از پمپاژ آب زيرزميني يكي از معضلاتي است كه امروزه با گرم شدن كره زمين، بحران آب و برداشت بي رويه از منابع آب زيرزميني در كشورهاي مختلف از جمله ايران مشاهده مي گردد. در تحقيق حاضر، مطالعات آزمايشگاهي و صحرايي در منطقه سراوان استان گيلان و سپس مدل سازي عددي فرونشست زمين در بسته نرم افزاري Geo-studio تحت شرايط بارگذاري خاك و پمپاژ آب زيرزميني انجام شد. نتايج نشان داد كه ميزان متوسط فرونشست ناشي از پمپاژ و كاهش سطح آب زيرزميني به ميزان 10، 50 و 80 درصد رابطه مستقيم و تقريباً خطي با ميزان بارگذاري بر سطح زمين دارد. همچنين با افزايش فاصله محل بارگذاري از چاه نقش پمپاژ آب زيرزميني در افزايش فرونشست بيش تر مي گردد. با افزايش فاصله محل بارگذاري از چاه، محل وقوع بيشينه فرونشست، حداكثر به ميزان تقريبي 300 متر از چاه دور مي گردد.