بررسي ترجمه سوره زلزله از منظر نظريه يوجين نايدا (مطالعه موردي ترجمه فولادوند و مجتبوي از قرآن)

يوجين نايدا، ترجمه را به دو گونه كاملا متضاد صوري و پويا تقسيم مي¬كند. ترجمه صوري به خود پيام هم از نظر صورت و هم از نظر محتوا اهتمام مي¬ورزد. در اين ديدگاه صورت محور، پيام منتقل شده به زبان مقصد تا آنجا كه ممكن است از نظر عناصر مختلف زبان شناختي، نزديك ترين مشابهت را با پيام اصلي زبان مبداء دارد و مترجم بايد حد اعلاي تطابق صوري را رعايت نمايد. در ترجمه پويا، حرف آخر را پيام مي¬زند و صورت در خدمت پيام است. در اين نوع ترجمه، خواننده، كم و بيش همان واكنش خواننده متن اصلي را نشان مي¬دهد. در اين پژوهش بر آنيم ترجمه فولادوند و مجتبوي از سوره زلزله را بر مبناي نظريه ترجمه نايدا را مورد بحث قرار دهيم. اين پژوهش به روش توصيفي و تحليلي به اين نتيجه مي¬رسد كه ترجمه فولادوند و مجتبوي بر مبناي جمع بين ترجمه صوري و پويا است و تا حد زيادي تحت تاثير ترجمه صوري است.