زيبايي شناسي مقطعات انوري

مقاله حاضر كه پژوهش درباره ي زيبايي شناسي «مقطعات» انوري ابيوردي است؛ به روش كتابخانه اي انجام شده است. در آغاز به تعريف زيبايي شناسي و معرفي جايگاه و پايگاه انوري در شعر پرداخته ايم و در ادامه مقطعات او را از منظر نظريات زيبايي شناسي در سه محور زبان ، موسيقي وتخيل پي گرفته ايم.زيبايي شناسي شعر حتي پيش از سقراط به صورت موضوعي فردي و فرعي مورد توجه هنرمندان،شاعران و فلاسفه بوده است؛ ليكن در قرن هجدهم باوم گارتن(1762-1714)آن را به صورت دانشي جداگانه ثبت كرد. روش او امروز نيز در جهان كاربرد دارد.شعر به جهت آنكه يك هنر متعالي است ، زيبايي تلقي مي شود و مي توان آن را از منظر زيبايي شناسي بررسي كرد. شعر با بن مايه اي عاطفي در قالب زباني شكل مي گيرد ، با موسيقي همراه است و از طرفي خيال و وهم جوهره ي ذاتي آن هستند. بنابراين مي توان در دو بخش زيبايي شناسي روساخت و ژرف ساخت شعر را مورد مداقه قرار داد. در اين ميان انوري،كه بنا به معروف از پيامبران ثلاثه ي شعر فارسي است خود ابداعاتي در زيبايي و فشرده سازي تصاوير براي بهتر ديده شدن شعر دارد. در بررسي زيبايي شناسانه ي مقطعات انوري بر محورهاي زبان، موسيقي،تخيل ،تامل كرده ايم.