آزادي سياسي در تمدن نوين اسلامي از نظر امام خميني (ره)

پژوهش حاضر به دنبال اين پرسش اصلي است كه آزادي سياسي در تمدن نوين اسلامي از منظر امام خميني (ره) چگونه است؟ نقطه عزيمت ديدگاه امام درباره آزادي، هستي شناسي است. از نظر امام ريشه همه عقايد، باورها و آموزه ها از جمله آزادي، اصل توحيد و يگانگي خداست. امام اصل آزادي را از اصل توحيد استنتاج مي كند. در بينش حضرت امام مبدأ و سرچشمه آزادي انسان، خالق هستي و حق تعالي است. از اين رو آزادي، فطري انسان است؛ و نتيجه اين اصل كه «آزادي، حقي اولي، فطري، طبيعي و خدادادي براي بشر» است، اين مي‎شود كه اين حكومت‎ها نيستند كه به مردم آزادي اعطا مي‎كنند، بلكه آفريدگار انسان، او را آزاد آفريده و به او آزادي داده است. بر اين اساس از آنجا كه ديدگاه امام، آزادي ذاتي انسان بوده و انسان، ذاتاً و فطرتاً آزاد است،‌ و آزادي امري تعريف‎نشدني است، ايشان بيشتر به مصداق‎هاي آزادي اشاره مي‎كند؛ در ادامه پژوهش حاضر به شاخص هاي آزادي سياسي يعني آزادي بيان، مطبوعات، احزاب و انتخابات مي پردازد. امام آزادي بيان و عقيده را مختص فرد يا طبقۀ خاصي نمي‎داند بلكه معتقد است «آزادي بيان و قلم و عقيده براي همگان آزاد مي‎باشد». در بينش سياسي امام فعاليت احزاب و گروه‎هاي مختلف اجتماعي ، كاملاً آزاد مي‎باشد؛ حتي فعاليت احزاب چپ و ماركسيست‎ها در بيان مطلب خود آزاد خواهند بود. مطبوعات از منظر امام، مظهر تمدن و نشانه رشد و بيداري يك ملّت است. كه بايد داراي ويژگي‎هاي مستقل و آزاد بودن ، بيان حقائق امور، نظارت بر نهادهاي حكومتي باشد