شماره ركورد كنفرانس :
4798
عنوان مقاله :
تأثير مقدار و نوع تمرين بر يادگيري مهارت حركتي: بررسي فرآيندهاي شناختي زيربنايي تمرين مشاهده‌اي و تداخل زمينه‌اي
پديدآورندگان :
ملك لو الهام pshamsipour@gmail.com كارشناسي ارشد رفتار حركتي دانشگاه آزاداسلامي؛ , شمسي پور دهكردي پروانه استاديارگروه رفتار حركتي،دانشگاه الزهرا تهران (س) , واعظ موسوي سيدمحمد كاظم استاد گروه تربيت بدني، دانشكده علوم اجتماعي و فرهنگي، دانشگاه جامع امام صادق (ع)
كليدواژه :
مقدار تمرين , نوع تمرين , فرآيندهاي شناختي , تمرين مشاهده‌اي , تداخل زمينه‌اي
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي انجمن علمي رفتار حركتي و روان شناسي ورزشي ايران: با رويكرد پژوهش هاي كاربردي
چكيده فارسي :
هدف: براي نظريه‌پردازان شناختي، يادگيري كسب و باز‌سازي ساختارهاي شناختي است كه از طريق آن پردازش و در حافظه ذخيره مي‌شوند و شناسايي روش آموزش اثربخش حايز اهميت است. هدف تحقيق حاضر تأثير مقدار و نوع تمرين بر يادگيري مهارت حركتي بر اساس بررسي فرآيندهاي شناختي زيربنايي تمرين مشاهده‌اي و تداخل زمينه‌اي مي باشد. روش‌شناسي: 120 دانشجوي دختر غير تربيت بدني دانشگاه آزاد اسلامي با دامنه سني 28-20 سال براي شركت در اين آزمون انتخاب شدند. شركت كننده ها به صورت تصادفي به 12 گروه 10 نفري تمرين بدني قالبي، تمرين بدني تصادفي، تمرين مشاهده اي قالبي، تمرين مشاهده اي تصادفي، تمرين تركيبي قالبي و تمرين تركيبي تصادفي با كوشش هاي تمريني كم و زياد تقسيم شدند. آزمودني ها در پيش آزمون، جلسات تمرين و آزمون هاي يادداري و انتقال سرويس بلند، تيز و كوتاه بدمينتون را اجرا كردند. يافته ها: نتايج آزمون تحليل واريانس دو طرفه نشان داد گروه تمرينات تركيبي تصادفي با كوشش هاي تمريني زياد بهترين عملكرد و گروه تمرينات مشاهده اي با كوشش هاي تمريني زياد ضعيف ترين عملكرد را در آزمون هاي يادداري و انتقال داشتند. نتيجه‌گيري: بر اين اساس انجام تمرينات به صورت تركيبي و تصادفي باعث عملكرد بهتر در يادگيري تكليف حركتي مي شود.
