شناخت آثار مخرب زيست محيطي پلاستيك هاي رها شده در طبيعت و فراهم كردن بستر اوليه فرهنگ سازي حفظ محيط زيست در مدارس ابتدايي

هدف از تدوين اين مقاله بررسي آموزش محيط‌زيست به‌منظور ايجاد فرهنگ عميق، يعني تربيت افراد داراي احساس مسئوليت نسبت به محيط‌زيست و داراي دانش، نگرش، انگيزه، تعهد و مهارت‌هاي لازم براي فعاليت‌هاي مختلف در جهت ايجاد محيط‌زيستي سالم و پاك و تعهد به نگهداري از محيط براي نسل‌هاي آينده است. در روش هاي مختلف آموزشي،آشنايي ديداري وشنيداري دانش آموزان پايه ابتدايي با آسيب هاي زيست محيطي محصولات پلاستيكي رها شده در طبيعت و ايجاد انگيزه،تعهد وحساسيت در آنها در راستاي حفظ محيط زيست و كاهش زباله هاي پلاستيكي مي تواند بصورت يكي از روش هاي مرسوم در كشورهاي توسعه يافته باشد. شكل گيري نگرش و ارزش‌ها، تعهد و مهارت‌هاي مورد نياز براي حفظ و پشتيباني محيط زيست در افراد در سنين ابتدايي آغاز مي‌گردد.اين پژوهش درابتدا با استفاده از روش تحليل محتواي بصري دانش آموزان در اولين دوره هاي ورود به مدرسه، به دنبال درك عواقب رهاسازي پلاستيك در طبيعت توسط كودكان و در نهايت بررسي نقش حساس آموزش در حفاظت از محيط زيست و اهميت آموزش در دوران مدرسه مي باشد.نگرش اين تحقيق ارائه روشي نوين جهت ترغيب كودكان به عنوان هميار سبز در حفاظت از محيط زيست خود و نيز نهادينه كردن برخي از اصول زيست محيطي مي باشد تا بتواند با كمك دانش آموزان و جلب توجه مديران تا حدودي در راستاي پرورش حس مسئوليت كودكان در قبال محيط زيست قدم بردارد.