تحليل چالش‌هاي اساسي فراروي صلح جهاني با تأكيد بر رهيافت هاي گوناگون صلح شناسي

مطالعات صلح، حوزه‌اي از مطالعه و پژوهش در سطح بين‌المللي است كه سابقه پردازش آن در روابط بين‌المللي و صبغه تحليلي آن در چارچوب قدرت و سياست بين‌الملل، مقدم بر مطالعات هنجاري حقوقي است. هدف اين مقاله تحليل چالش‌هاي اساسي فراروي صلح جهاني با تأكيد بر رهيافت هاي گوناگون صلح شناسي است. روش تحقيق تحليلي-توصيفي بر مبناي منابع كتابخانه‌اي است. در اين راستا ابتدا برخي از مهم‌ترين ابعاد صلح جهاني در نظريه و عمل، تحليل شد. بر طبق بررسي صورت گرفته تحولات و وقايع اخير در عرصه روابط بين‌المللي (و همچنين ملي و درون ملي) به‌خوبي نشان مي‌دهد كه در سده حاضر «صلح و عدالت» بيشتر از هر چيز ديگري در معرض خطر، تهديد و نقض قرار دارد. و نهايتاً فقدان حاكميت عدالت بر روابط بين‌المللي، همه جوامع اعم از توسعه‌يافته و درحال‌توسعه، ملي و بين‏المللي را با بحران روبرو نموده به‌طوري‌كه بيشترين زمان و بودجه‌ها نيز در سطح جهان به همين مسائل و شيوه‌هاي برخورد واكنشي به آن‌ها اختصاص‌يافته و مي‌يابند. اين در حالي است كه عدم درك صحيح از بسترها و عوامل منتهي به بحران‌هاي صلح، پيامدهاي دقيق اين عوامل بر كم و كيف حيات بشري و همچنين وظايف و كاركردهاي دولت‌ها و جامعه بين‏المللي در اين رابطه، نه‌تنها امكان واكنش به اين مسائل را در پهنه زيست جمعي بشر ناممكن ساخته بلكه به‌جاي شناخت «علت‌ها» بر «معلول‌ها» تمركز گرديده، آسيب‌هاي ناشي از وضعيت موجود و حاكم اداره نشده و نهايتاً اهميت و بسترهاي «پيشگيري» از چنين بحران‌هايي نيز در پس ظواهر و صورت‌بندي‌هاي جامعه بين‌المللي دولت‌ها پنهان گرديده است.