استفاده از مدلسازي تحليلي (Analytics Modeling) در تصميم گيري (decision making) مديران

در عصر كنوني با توجه به سرعت روز افزون تكنولوژي، حجم عظيم اطلاعات و محيط به شدت رقابتي، تصميم گيري به بزرگترين چالش مديران تبديل گرديده است. هر تصميمي مي تواند منجر به توالي تصميمات و اتفاقات آتي گردد. بسياري از مديران توانمند به دليل عدم تصميم سازي در مسير پيشرفت پياده خواهند شد. مدل هاي تحليلي متناسب با ابعاد طراحي، نزديك به واقعيت بودن شبيه سازي، دقت اطلاعات ورودي و الگوريتم هاي بهينه سازي نه تنها مسير درست براي رسيدن به موفقيت را تعيين مي نمايند بلكه تا حد ممكن گزينه هاي ديگر و نتايج حاصل از آن ها را به تصوير مي كشند. با استفاده از مدل هاي رياضي مبتني بر روابط موجود، داده هاي پالايش شده، الگوريتم هاي محاسباتي و مصورسازي نتايج به شكل نوآورانه مديران را به تصميم سازان شكست ناپذير مبدل خواهد كرد. در اين مقاله با توصيف مدل هاي ساده و كاربردي ، استفاده از مدلسازي در تصميم گيري به نمايش گذارده مي شود.