شناسايي دانش و ارائه يك مدل كاربردي مديريت دانش در فرآيند توسعه نرم افزار چابك

مهندسي نرم افزار يك كسب و كار مبتني بر دانش است و چگونگي مديريت دانش و تجربه، در فرآيند توسعه نرم افزار، يكي از چالش هاي اصلي پيش روي مهندسين نرم افزار مي باشد. اصلي ترين سوالي كه در اين پژوهش به دنبال پاسخ آن هستيم اين است كه دانش، در فرآيند توسعه نرم افزار چالاك به چه چيزي اتلاق مي شود و چگونه مي توان آن را مديريت كرد؟ دانش كسب شده طي مراحل پنجگانه توسعه نرم افزار(ارتباط، برنامه ريزي، مدل سازي، ساخت و استقرار) شامل مستندات مربوط به نيازهاي مشتري و تجزيه و تحليل آنها، زمانبندي پروژه، تخمين هزينه، مدلسازي نيازها، كدها، خطاها، الگوها، مديريت ريسك، آزمون هاي نرم افزار و ... مي باشد. در اين پژوهش، دانش مهندسي نرم افزار به دو بخش دانش ضمني و دانش آشكار تفكيك شده است كه با-استفاده از مدل نوناكا-تاكوچي سعي در تبديل اين دو به يكديگر داريم.