بررسي شاخص هاي اقليم زيستي شهرستان سقز

از آنجاييكه همه عناصر اقليمي در برنامه ريزي شهري و منطقه اي نقش كاربردي و زير بنايي دارند، لذا برنامه ريزان جهت تصميم گيري در تعيين مرزهاي آسايش زيستي از اين عناصر در سياست گذاري ها و برنامه هاي اجرايي به نحو چشمگيري استفاده مي كنند. در اين تحقيق با توجه به اهميت موضوع شهرستان سقز به عنوان مطالعه موردي انتخاب شده و هدف از انجام آن شناخت زماني و مكاني از شرايط مطلوب آسايش زيستي متناسب و مطابق با آب و هواي منطقه از ديدگاه اقليم شناسي زيستي مي باشد، زيرا شرايط آب و هوايي در اين مناطق در دوره هاي سرد و گرم سال متفاوت بوده و در رفاه حال آسايش شهروندان مشكلات و تأثير زيادي داشته است. در اين پژوهش پس از جمع آوري اطلاعات هواشناسي، داده هاي آماري 47 سال از 1345 تا 1392 ايسـتگاه سينوپتيك سقز استخراج شده و با استفاده از شاخص TCI ميسكوفسكي مـورد تجزيـه و تحليل قرار گرفتند. داده هاي بكار رفته شـامل ميانگين حداقل و حـداكثر دمـاي روزانه و ماهانه، ميـانگين سـالانه دما، ميانگين حداقل و حـداكثر ماهانـه رطوبت نسبي روزانه و بارندگي، ساعات آفتابي و باد مي باشد، كه سرانجام جهت تعيين شاخص هاي زيستي و آسايش حرارتي شاخص مزبور بكار گرفته شده است. بر اساس نتايج به دست آمده از شاخص TCI وضعيت آسايش زيستي در اين شهرستان در ماههاي ارديبهشت، شهريور و مهر داراي شرايط بسيار مناسبي است. در ماههاي فروردين، تير و مرداد نيز در حالت آسايش متوسط تا خوبي قرار دارند. همچنين در ماه هاي آبان و اسفند شرايط آن متوسط و تا حدي قابل قبول بوده است، اما در ماه هاي آذر، دي و بهمن شرايط آسايش زيستي براي شهروندان نامطلوب مي باشند. بنظر مي رسد كه اين مناطق در طول سال تنها 3 ماه شرايط آسايشي نامطلوب است و در 9 ماه ديگر سال داراي شرايط متوسط تا بسيار خوب مي باشند.