بررسي شاخصه هاي معماري پايدار در فضاهاي مسكوني

كاهش ميزان مصرف انرژي هاي فسيلي و هم زيستي با شرايط طبيعي و اقليمي، حفظ منابع انرژي جلوگيري از آلوده كردن زمين و محيط زيست، يكي از مهمترين تدابير در معماري و شهرسازي شده و معماران و شهرسازان را ملزم به رعايت اصول و قواعد خاصي در زمينه ساخت و ساز مي كند. هر شخص حدود دو سوم هر روزش را در اين مكان سپري مي كند پس خانه فضايي براي آسايش انسان پس از سختي كار روزانه مامني براي استراحت اوست. بدون ترديد كيفيت مطلوب بدون توجه به تهويه مطبوع، طبيعت، نورگيري مناسب فضاها فراهم نمي آيد. سه اصل طراحي پايدار حفظ و بقاي منابع طراحي بر اساس چرخه زندگي و طراحي انساني محور ايجاد يك آگاهي گسترده از پيامدهاي محيطي كه با معماري مرتبط هستند را موجب مي شوند. راهبردهاي موجود در دل هر يك از اصول ما را به ضوابط بيشتري رهنمود مي سازند. تغييرات غير قابل بازگشت محيط زيست بر اثر دخالتهاي بشر، ضرورت توجه به بوم شناسي و مسايل زيست محيطي را براي آينده اجتناب ناپذير مي گرداند. در طراحي پايدار هر ساختمان بايد به گونه اي طراحي و ساخته شود كه نياز آن به سوخت فسيلي به حداقل ممكن برساند و اثرات منفي ساختمان ها بر محيط به حداقل برساند. اصول پايداري مجتمع هاي مسكوني از بعد اجتماعي شامل عدالت و هويت اجتماعي و زيباشناسي و راحتي و آسايش و ساير مسايل مشابه مورد بررسي قرار مي گيرد. بهبود ارتقاي سطح زندگي براي همه، تامين نياز هاي اساسي انسان، در اداره بهتر اكوسيستم ها و آينده اي امن تر از اهداف توسعه ي پايدار خواهد بود. در اين تحقيق از روش كتابخانه اي استفاده شده است . لذا در اين تحقيق به تبيين اصول طراحي مجتمع هاي مسكوني با رويكرد معماري پايدار پرداخته ايم.