مقايسۀ ويژگي‌هاي نقاشي كودكان دختر و پسر طلاق با كودكان عادي

كودك همه‌ي دنياي بيرون از خود را در خانواده خلاصه مي‌كند و طلاق يكي از بزرگ‌ترين آسيب‌ها را به او وارد مي‌كند. هدف از پژوهش حاضر مقايسه واكنش‌هاي كودكان به طلاق با توجه به سرپرستي مادر يا پدر و نيز در مقايسه با كودكان عادي است. شركت‌كنندگان تعداد 96 نفر (48 نفر كودكاني كه والدينشان در سال‌هاي 94 الي 96 موفق به طلاق شده بودند و 48 نفر گروه كودكان عادي) كودك بين 6 تا 12 ساله شهر تهران بودند كه به شيوه‌ي در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش آزمون ترسيم خانواده به روش لوئي كرمن بود. يافته‌هاي به‌دست‌آمده از آزمون كروسكال ـ واليس نشان داد كه عليرغم وجود واكنش‌هاي عاطفي در كودكان طلاق و عادي، فرزندان طلاق واكنش‌هاي بيشتر را نشان دادند. همچنين، ميزان افسردگي در پسران و دختران طلاقي كه نزد پدر هستند بيشتر از ساير گروه‌ها است و پرخاشگري در فرزنداني كه نزد والد غيرهمجنس خود هستند بيشتر از ساير گروه‌ها است، به‌علاوه، واپس‌روي در فرزندان طلاق دختر فارغ از نوع سرپرست، بيشتر از ساير گروه‌ها است. به‌طوركلي اين پژوهش نشان داد كه علي‌رغم وجود واكنش‌هاي عاطفي در گروه فرزندان طلاق و عادي، تفاوت معناداري ميان آن‌ها وجود دارد. نكته‌ي حائز اهميت عدم‌تشخيص اين واكنش‌ها به روش‌هاي مرسوم است كه با آزمون ترسيم خانواده مي‌توان به آن دست‌يافت. از سويي ديگر دادن حضانت كودك به هر يك از والدين نمي‌تواند تضميني براي محافظت كودك از مشكلات و اختلال‌هاي رواني و آسيب‌هاي متعاقب آن شود.