رابطه‌ي تاب آوري ، حمايت اجتماعي ادراك‌شده و هوش معنوي در بيماران داراي سرطان معده

هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه تاب آوري با ميزان ادراك حمايت اجتماعي با هوش معنوي افراد مبتلا به سرطان معده شهرستان تهران بود. شركت‌كنندگان تعداد 150 نفر بودند كه از ميان كليه ي بيماران مبتلا به سرطان معده شهرستان تهران با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه‌هاي تاب آوري، ادراك حمايت اجتماعي و هوش معنوي كينگ بودند. يافته‌هاي به‌دست‌آمده از آزمون‌هاي آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون نشان دادند كه بين ميزان تاب آوري با ادراك حمايت اجتماعي و هوش معنوي رابطه مثبت و معني‌داري وجود داشت و همچنين تحليل رگرسيون نشان داد كه در سطح اطمينان 99 درصد مي‌توان ادعا كرد كه مدل پيش‌بيني تاب آوري بيماران مبتلا به سرطان از روي ميزان حمايت اجتماعي ادراك‌شده و ميزان هوش معنوي مي‌تواند معني‌دار باشد. مطالعه حاضر نشان داد كه در بيماران سرطاني معده موردمطالعه بين ميزان تاب‌آوري با حمايت اجتماعي ادراك‌شده و هوش رابطه مستقيم و معني‌داري وجود داشت؛ بنابراين با توجه به نتايج به‌دست‌آمده مي‌توان قدرت و معناداري را در شرايط طاقت‌فرسا به‌عنوان كانون توجه هرگونه مداخلات پيشگيرانه، آموزشي و رشد فردي به‌ويژه در بيماران مبتلا به سرطان معده قرار داد.