تأثير آموزش مهارت‌هاي مثبت انديشي پنج عاملي بر سبك اسنادي بدبينانه دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش مهارت‌هاي مثبت انديشي پنج عاملي بر سبك اسنادي بدبينانه دانش آموزان دختر دوره ابتدايي اجرا شد. از بين كليه دانش آموزان دختر 9 تا 11 سال شهر اصفهان در سال تحصيلي 96-95 48 نفر به شيوه در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به شكل گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه (هر گروه 24 نفر) قرار داده شدند. ابزار تحقيق كتاب آموزشي من و انديشه‌هايم، آموزش مهارت‌هاي مثبت انديشي براي كودكان و پرسشنامه تجديدنظر شده سبك اسنادي كودكان بود. گروه آزمايش 12 جلسه، 90 دقيقه‌اي آموزش مهارت‌هاي مثبت انديشي پنج عاملي از كتاب دريافت كرد. پيگيري پس از مدت 8 هفته انجام گرفت و داده‌ها از طريق تحليل كوواريانس بررسي شد. نتايج نشان داد بين دو گروه پژوهش، در سبك اسنادي بدبينانه در بُعد تداوم، شخصي‌سازي و فراگير بودن تفاوت معنادار وجود دارد و مهارت‌هاي مثبت انديشي پنج عاملي در كاهش سبك اسنادي بدبينانه در گروه آزمايش تأثيرگذار بوده است.