اثر تقويتي مورفين بر مرحله اكتساب يادگيري احترازي غير فعال در موش هاي صحرايي نر نژاد ويستار

هدف اين پژوهش بررسي اثر مورفين بر مرحله اكتساب يادگيري احترازي غير فعال در موش هاي صحرايي نر بود. از تعداد 12 سر موش صحرايي نر استفاده شد كه به دو گروه تقسيم شدند. در گروه اول در زمان هاي مشابه و همزمان با گروه ديگر سالين تزريق مي شد و در گروه دوم، مورفين به روش اعتياد گراهام مارشال mg10 به صورت تزريق s.c. و نالوكسون mg2 تك دوز به صورت i.p. تزريق شد. علائم ترك ، مانند پرش، خارش، تميز كردن و بخصوص اسهال پس از گذشت ٣٠ دقيقه از زمان تزريق مشاهده شد سپس شاتل باكس در مورد گروه ها اجرا شد. يافته هاي مربوط به مدت زمان تاخير ورود به اتاق تاريك STL ) ) و مدت زمان اقامت در اتاق تاريك (TDC ) با آزمون برابري واريانس ها (لوين) و T-TEST مستقل دو گروهي و سطح معني داري(p 0.05) تحليل شد. همچنين مورفين، مرحله اكتساب يادگيري احترازي غير فعال را در مقايسه با گروه كنترل افزايش داده است. اين يافته ها بيانگر دخالت آميگدال در يادگيري احترازي غير فعال بود. مورفين پس از عبور از سد خوني - مغزي بر گيرنده هاي مورفيني در بخش هاي مختلف نشسته و تاثيرات شناختي مثبتي ايجاد كرده است.