انعطاف پذيري شناختي والدين كودكان مبتلا به اختلال طيف اتيسم و كودكان عادي

افراد با اختلال طيف اُتيسم در كاركردهاي شناختي داراي مشكل هستند و مي توان انتظار داشت اين نقائص را در بستگان اين افراد نيز مشاهده كرد. هدف از اين مطالعه، بررسي تفاوت والدينِ كودكانِ با اختلال طيف اتيسم با والدين كودكان عادي در توانايي انعطاف-پذيري شناختي بود. در اين مطالعه مقطعي- مقايسه اي 60 والد (30 والد كودك با اختلال طيف اُتيسم و 30 والد كودك عادي) با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه توانايي هاي شناختي (نجاتي، 1392) مورد ارزيابي قرار گرفتند. جهت تحليل داده ها از شاخص هاي توصيفي همچون ميانگين و انحراف استاندارد و براي مقايسه دو گروه در متغير مورد نظر از آزمون t مستقل با كمك نرم افزار SPSS24 استفاده شد. نتايج آزمون آماري نشان داد كه انعطاف پذيري شناختي (05/0=p) والدين كودكان با اختلال طيف اُتيسم نسبت به والدين كودكان عادي به طور معني داري نقصان بيشتري دارد. نتايج اين مطالعه از فرضيه هاي پيوستاري بودن اختلال طيف اُتيسم حمايت مي كند. علاوه براين، از نتايج اين مطالعه مي توان نتيجه گرفت كه برخي از والدين كودكان با اختلال طيف اُتيسم نيز ممكن است به مداخلات درماني نيازمند باشند.