محاسبه ميزان افزايش دماي پلاسما در روش تشخيصي پراكندگي تامسون براي توكامك الوند، دماوند و پلاسماي توليد شده در ميدان ليزري

در مقاله حاضر با استفاده از داده هاي اندازه گيري شده از قبل براي پلاسماي آزمايشگاهي در دو توكامك الوند و دماوند و همچنين پلاسماي ليزري، ميزان تقريبي افزايش دما ناشي از اختلال پراكندگي تامسون مورد بررسي قرار گرفته است. اين مقدار در دو توكامك الوند و دماوند به ترتيب از مرتبه 6- 10 تا 5- 10 الكترون ولت و در پلاسماي ليزري اين افزايش دما تا سه مرتبه بزرگتر يعني تا 3- 10 الكترون ولت محاسبه شده است. براي پلاسماي توكامك مقدار بسيار ناچبز افزايش دمايي پيش بيني مي شد ولي در پلاسماي ليزري بدليل چگالي بالاتر نسبت به توكامك تا حدود سه مرتبه بزرگتر و البته دماي تا حدود يكدهم دماي پلاسماي توكامك، اين ميزان افزايش دما رشد قابل ملاحظه اي داشته ولي هنوز مقدار آن در تصحيح دمايي قابل چشم پوشي است. مقدار جابجايي طول موجي محاسبه شده براي دو توكامك يادشده به ترتيب 6/28 و 3/40 نانومتر و در پلاسماي ليزري در حدود 10 تا 25 نانو متر بدست آمده است.