ترسيب كربن در سه گياه اُشنان (Seidlitzia rosmarinus)، آتريپلكس (Atriplex leucoclada) و تاغ (Haloxylon ammodendron) در منطقه تم شولي شهرستان نيريز

يكي از خطر هاي عمده براي بشريت و حتي محيط پيرامون، افزايش گازهاي گلخانه اي و گرم شدن كره زمين بيان شده است اين گازها از منابع زيادي سرچشمه مي گيرند ولي سوخت هاي فسيلي، فرآيندهاي صنعتي و كشاورزي از عوامل اصلي مي باشند. ترسيب كربن عبارت از جذب دي اكسيد كربن موجود در اتمسفر به وسيله ي گياهان و سينك هاي موجود در كره ي زمين است. در اين مقاله هدف، بررسي تأثير اندام هاي گياهي ريشه (Root)، شاخه (Branch)، تنه (Shoot) و برگ (Leaf) سه گياه تاغ Haloxylon ammodendron، آتريپلكس Atriplex leucoclada و اُشنان Seidlitzia rosmarinus مي باشد كه در عمق 0-30 سانتي متري و 60-30 سانتي متري بر ويژگي‌هاي خاك و ترسيب كربن در منطقه تم شولي شهرستان ني ريز، در سال ۱۳۹۷ اجرا گرديد اين پژوهش در قالب طرح پايه كاملا تصادفي با چهار تيمار در هشت تكرار در نرم افزار SAS ver 9.4 انجام شد در مورد كربن موجود در اندام گياه مي توان بيان كرد كه گياه آتريپلكس داراي ذخيره و جذب كربن بيشتري در اندام هاي خود بوده كه البته در هر سه گياه مورد مطالعه، ساقه (Shoot) و برگ (Leaf) داراي بيشينه و كمينه درصد كربن آلي ذخيره شده بودند. نتيجه كلي حاكي از آن بود كه در منطقه مورد مطالعه بيشترين ترسيب كربن در عمق ۰ تا 30 سانتي متري خاك داراي گياه تاغ و بيشترين مقدارpH و پتاسيم است.