مطالعه بر روي تاثير مولفه هاي روسازي خط بر مقاومت طولي خط بالاستي

با توسعه روزافزون قطارهاي پرسرعت و باري سنگين، استفاده از ريل‌هاي جوشكاري پيوسته براي حذف اثرات مخرب درز‌هاي انبساط ريل در ساخت خطوط ريلي بالاستي رواج بسيار يافته است. استفاده گسترده از ريل‌هاي جوش‌كاري پيوسته و افزايش مداوم سرعت و بار محوري منجر به اعمال‌ تنش‌هاي حرارتي طولي و اعمال نيروهاي طولي بزرگ به سازه خط شده است كه لزوم تأمين پايداري خط در راستاي طولي و تامين ايمني بيشتر و عملكرد دقيق‌تر خط بالاستي را بيش از پيش مهم مي‌سازد. مقاومت طولي خط ريلي بالاستي شامل دو بخش اندركنش بالاست و تراورس و ريل و تراورس است كه بر همين اساس از مؤلفه‌هاي مختلف روسازي خط تأثير مي­پذيرد. مقاومت طولي خط بالاستي مشخصه مهمي در تامين پايداري خط راه‌آهن به ويژه در پديده كمانش و جابجايي خط تحت تنش‌ حرارتي و بارهاي طولي ناشي از حركت قطار مي‌باشد. بنابراين شناخت و درك صحيحي از رفتار خط در راستاي طولي به جهت توسعه خطوط پرسرعت و استفاده گسترده از ريل‌هاي جوشكاري پيوسته بسيار ضروريست. بر همين اساس در اين مقاله صمن تشريح انواع نيروهاي طولي و منشا آن ها، به بررسي تاثير مولفه هاي روسازي خط بر مقاومت طولي خط ريلي بالاستي پرداخته مي شود كه نتايج و راهكارهاي قابل توجهي براي افزايش مقاومت طولي خط با تغيير جزئي در نوع يا مشخصات مولفه هاي روسازي خط ارائه مي كند كه مي تواند كاهش زمان مسدودي و هزينه هاي تعمير و نگهداري كمانش خطوط آهن را در پي داشته باشد.