واكاوي تاثيرگذاري ساختار فضايي بر تعاملات انساني داخل خانه

در عصر حاضر با افزايش فردگرايي، توجه به محيط كالبدي به عنوان محمل انسان هاي همجوار، در جهت نزديك تر كردن آنان به يكديگر و جبران بخشي از تعاملات اجتماعي از دست رفته در بناهاي گذشته، اهميت بيشتري يافته است. خانه بعنوان يكي از اصلي ترين عوامل آغاز رابطه انساني محسوب مي شود. اين به آن معناست كه كالبد مطلوب در عين حال كه امكان ارتباط مناسب بين افراد خانواده را فراهم مي آورد مي تواند سبب افزايش تعاملات بين همسايگان نيز شود. خانه بعنوان مكاني كه مي تواند نيازها و انتظارات خانواده را برآورده سازد، مستلزم شناخت رفتار ساكنين آن است. در اين پژوهش سعي شده است تا درك رابطه ميان ساختار فضايي خانه و تعاملات انسانيي درون آن مورد بررسي قرار گيرد تا بر مبناي آن بتوان به شاخصه هايي دست يافت تا تعاملات درون خانه را افزايش داد. از اين رو عوامل موثر و دخيل در ايجاد ارتباطات انساني در خانه هاي سنتي شناسايي مي شود و با استفاده از مولفه هاي تاثيرگذار بر كيفيت ساختار فضايي و بررسي تأثير آنها بر فضا، راهكارهاي معماري به دست مي آيد. روش تحقيق در پژوهش حاضر توصيفي- تحليلي مبتني بر مطالعات كتابخانه اي مي باشد.