تاثير يك دروه تمرينات اصلاحي بر سندرم متقاطع فوقاني فرد نابيناي 19 ساله (گزارش موردي)

The Effect of a Corrective Exercise on 19-Year-Old Blind with Upper Crossed Syndrome (Case Report)

مقدمه: نابينايي يكي از شايع ترين و مهم ترين گروه هاي معلولين حسي كه داراي عوارض جسماني از جمله كايفوز، شانه گرد و سربه جلو مي باشد. در منابع مختلف اين ناهنجاري ها و عدم تعادل عضلاني وابسته به آن به عنوان سندرم متقاطع فوقاني معروف است. هدف تحقيق حاضر تاثير يك دروه تمرينات اصلاحي بر شاخص هاي سندرم متقاطع فوقاني نابيناي 19 ساله بود. روش شناسي: اين مطالعه موردي با طرح پيش آزمون-پس آزمون، روي يك پسر نابيناي مطلق مادرزاد دانشجو (سن:19y، قد:cm158، وزن:kg48)، بدون داشتن سابقه هيچگونه بيماري ديگر، مراجعه كننده به مركز تندرستي علم و حركت شهرستان ايلام در تابستان 97 انجام گرفت. ميزان كايفوز به وسيله خط كش منعطف (مهره هاي دوم و دوازدهم پشتي) و شانه گرد و سربه جلو به وسيله عكس برداري از نماي جانبي با استفاده از نرم افزار كينوا به ترتيب نسبت به خط افق و عمود، قبل و بعد از برنامه تمريني مورد ارزيابي قرار گرفت. برنامه تمريني اصلاحي به مدت 12 هفته، 3 جلسه در هفته و هرجلسه به مدت 60 دقيقه، با حفظ پاسچر صحيح ايستاده و نشسته با تاكيد بر تعادل عضلات درگير در سندرم متقاطع فوقاني اجرا گرديد. هرجلسه تمريني به شرح ذيل بود: 5 دقيقه گرم كردن (با راه رفتن و حركات اندام فوقاني)، 15 دقيقه تمرينات كششي (عضلات پس سري، ذوزنقه فوقاني، بالاكشنده كتف، سينه اي بزرگ و كوچك و پشتي بزرگ)، 20 دقيقه تمرينات مقاومتي (عضلات خم كننده عمقي گردن، ذوزنقه مياني و تحتاني، متوازي الاضلاع، دندانه اي قدامي و دالي خلفي)، 15 دقيقه تمرينات انسجام (چهاردست و پا ايستادن و بالا آوردن اندام فوقاني به صورت متناوب، حركت كبري روي سوئيس بال و همزمان حركت چين تاك گردن با استفاده از كمك محقق) و 5 دقيقه سرد كردن. در تمام طول اجراي برنامه تمريني اصل اضافه بار با رعايت اصل سازگاري تمرين براي افراد معلول با درك شدت فشار تمرين در نظر گرفته شد. نتايج: نتايج نشان دهنده بهبودي زاويه كايفوز از 45 به 41 درجه، ميزان شانه گرد از 58 به 40 درجه و زاويه سربه جلو از 57 به 40 درجه از پيش آزمون به پس آزمون بود. نتيجه‌گيري: با توجه به اتخاذ پاسچر غلط سر، گردن و ستون فقرات در طول زندگي روزمره نابينايان و شيوع بالاي ناهنجاري هاي جسماني در آنان، تمرينات اصلاحي منظم طولاني مدت با ارائه بازخورد جهت حفظ پاسچر صحيح بدن در حين انجام تمرينات، مي تواند موجب پيشگيري و بهبودي ناهنجاري هاي شايع يك چهارم فوقاني نابينايان گردد.