بررسي ارتباط بين نسبت طول انگشت دوم به چهارم (2D:4D) دست با شاخص‌هاي فيزيولوژيكي و عملكردي در جودوكاران نخبه

The relationship between physiological and performance indices and the 2D:4D ratio in elite Judo athletes

مقدمه: با توجه به اهميت گزينش ورزشكاران مستعد با معيارهاي پيش‌بيني كننده دقيق و دستيابي به سطوح برتر در ورزش قهرماني، يكي از معيارهاي استعداديابي كه به تازگي در پژوهش‌ها مطرح گرديده است نسبت طول انگشت دوم به چهارم (2D:4D) مي‌باشد. بسياري از مطالعات ارتباط منفي معناداري را بين اين نسبت با عملكرد ورزشي در ورزش‌هايي نظير راگبي، تنيس، فوتبال، قايقراني بادباني و اسكي گزارش كرده‌اند. در ايران هنوز مطالعه‌اي به بررسي اين ارتباط در رشته جودو نپرداخته است. بنابراين هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين نسبت طول انگشت دوم به چهارم (2D:4D) دست با شاخص‌هاي فيزيولوژيكي و عملكردي در جودوكاران نخبه مي‌باشد. روش شناسي: اين مطالعه از نوع چند موردي مي‌باشد. به اين منظور 5 نفر از جودوكاران نخبه كه داراي مقام‌هاي آسيايي و جهاني مي‌باشند (با ميانگين سني 2.83± 23 سال، توده بدني 5.36 ± 78.71 كيلوگرم، قد 17.58± 179.8 سانتي‌متر) مورد ارزيابي قرار گرفتند. جهت اندازه‌‌گيري شاخص‌هاي فيزيولوژيكي و عملكردي نظير VO2max،VIFT ، توان بي‌هوازي بالاتنه و پايين‌تنه، SJFT، و قدرت بيشينه جودوكاران نخبه، از آزمون‌هاي ميداني و آزمايشگاهي معتبر استفاده شد. ابعاد اختصاصي نيز در هر دو دست اندازه‌گيري شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون t مستقل و ضريب همبستگي پيرسون در سطح معناداري0.05 P≤ استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد بين نسبت انگشت دوم به چهارم (2D:4D) دست چپ با VO2max و بين اين نسبت با تعداد پرتاب در آزمون SJFT در هر دو دست ارتباط منفي معنادار وجود دارد (0.05P≤) در حاليكه در ديگر شاخص‌ها ارتباط معناداري مشاهده نشد (0.05P≥ ). نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر پيشنهاد مي‌دهد، با توجه به ارتباط مشاهده شده بين نسبت انگشتان دوم به چهارم با توان هوازي و تعداد پرتاب‌ها در آزمون ويژه جودو و با توجه به اهميت استعداديابي در سطوح قهرماني، اين نسبت (2D:4D) مي‌تواند به عنوان يك شاخص غير مستقيم در كنار ساير عوامل استعداديابي در ورزش جودو مورد استفاده قرار گيرد.

Introduction: Considering the importance of identifying the talent of athletes with accurate predictive measures and achieving superior levels among championship sports, the second to fourth digit (2D:4D) ratio has recently been introduced as a talent identification variable in research. Many studies have reported a significant negative relationship between this ratio and sports performance in sports such as rugby, tennis, soccer, sailing, and skiing. However, no study in Iran has investigated this relationship in Judo. Therefore, the purpose of the present study is to measure the relationship between 2D:4D finger length ratio and physiological and performance indices in elite Judo athletes. Method: This is a case-series study. We assessed five elite Judo athletes (age, 23 ± 2.83 yrs; body mass, 78.71 ± 5.36 kg; height, 179.8 ± 17.58 cm) who had completed in Asian and world championships. Valid field and laboratory tests were used to measure physiological and functional indices, such as VO2max, VIFT, upper and lower body anaerobic power, SJFT, and maximum power, of elite Judoka. Specific dimensions were measured in both hands of all participants. An independent t-test and Pearson correlation coefficient at a significance level of p≤0.05 were used to analyze data. Results: Our results showed a significant negative correlation between the 2D:4D ratio of the left hand and VO2max and between the ratio in both hands and the number of throws made in the SJFT test. There was no significant relationship between other indices. Conclusion: According to the observed relationship between the ratio of second to fourth fingers and aerobic power and the number of throws in a special Judo fitness test, and considering the importance of talent identification at championship levels, the 2D:4D ratio can be considered an indirect index along with other talent identification factors in Judo competitors.