نقش طرح هميار مشاور در كاهش آسيب هاي اجتماعي

مطالعه حاضر با هدف تعيين نقش طرح هميار مشاور در كاهش آسيب هاي اجتماعي انجام شد. طرح آزمايشي پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه مورد مطالعه عبارت بودند از تمامي دانش آموزان مدارس متوسطه شهر چالوس. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 30 دانش آموز انتخاب شدند كه بر اساس نمرات مقياس نگرش به آسيب هاي اجتماعي نمرات پاييني كسب كرده بودند و غربالگري شده بودند و به طور مساوري در دوگروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. سپس فرايند مداخله مشاوره طرح هميار به وسيله يك دانش آموزش هميار آموزش ديده توسط روان شناس باليني به صورت جلسلات مشاوره فردي 45 دقيقه اي، طي دو ماه براي افراد گروه آزمايش انجام شد و گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفت. پس از اتمام جلسات مشاوره به دانش آموزان گروه آزمايش، تمامي دانش آموزان شركت كننده در مطالعه به سوالات مقياس نگرش به آسيب هاي اجتماعي پاسخ دادند (مرحله پس آزمون). نتايج تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون تي زوجي نشان داد ميانگين در گروه اول (پيش آزمون) پايين‌تر از گروه دوم (پس آزمون) است (05/0 P) در نتيجه طرح هميار مشاور موجب افزايش نگرش به آسيب هاي اجتماعي شد. بنابراين مي توان از طرح هميار مشاور در جهت كاهش آسيب هاي اجتماعي در گروه هاي دانش آموزي بهره گرفت.