مقايسه ميزان پرخاشگري بين دانش آموزان ورزشكار رشته هاي ورزشي منتخب

امروزه بحث پرخاشگري ورزشكاران، از موضوعات مهم در حوزه روانشناسي ورزش محسوب مي شود و اثرات احتمالي ورزش بر پرخاشگري از ديرباز مورد توجه محققان بوده است. در اين تحقيق ميزان پرخاشگري را در بين دانش آموزان ورزشكار رشته هاي منتخب مورد بررسي و مقايسه قرار دهد. جامعه آماري در اين تحقيق شامل كليه دانش آموزان ورزشكار پسر رشته هاي كشتي، تكواندو، فوتبال و بسكتبال شهر محمودآباد مي باشند كه تعداد آنها 200 نفر و محدوده سني آنها 15-12 سال است كه در اين تحقيق سال 1396 انجام شد. از بين دانش آموزان ورزشكار هر يك از رشته هاي ورزشي مذكور تعداد 40 نفر بصورت تصادفي ساده بعنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش تحقيق از نوع توصيفي- مقايسه اي است كه بصورت ميداني انجام شده است و جهت اندازه گيري ميزان پرخاشگري آزمودنيها، از آزمون پرخاشگري آيزنك استفاده گرديد و در مرحله تجزيه و تحليل يافته ها، براي مقايسه پرخاشگري گروههاي تحت بررسي از آزمون تحليل واريانس استفاده شد. نتيجه تحقيق نشان مي دهد بين ميزان پرخاشگري دانش آموزان ورزشكار رشته هاي كشتي، تكواندو، فوتبال و بسكتبال تفاوت معني داري وجود ندارد( P 0.05).