نقش كارآفريني در اقتصاد مقاومتي

اقتصاد مقاومتي مفهومي جديد در ادبيات اقتصادي جهان است كه از سوي رهبر معظم انقلاب طرح گرديد. موضوع اقتصاد مقاومتي توسط مقام معظم رهبري در سال 1389 مطرح گرديد. كه بر اسا آن اقتصاد مقاومتي كاهش وابستگي ها و تاكيد روي مزيت هاي توليد و تلاش براي خوداتكايي است. هدف از انجام اين تحقي بررسي اقتصاد مقاومتي در بازسازي و احياي اقتصاد ملي است. اقتصاد مقاومتي به معناي پديد آوردن وضعيتي در يك اقتصاد است كه در برابر موانع و مشكلات داخلي و خارجي پايدار نموده و به رشد و پيشرفت خود در جهت اهداف غالبه اش ادامه دهد. در همين راستا اقتصاد مقاومتي با چشم پوشي از درآمدهاي سنتي حاصل از نفت و گاز و با وجود تحريم هاي بين المللي، الگوي توسعه صنعت بومي مبتني بر پيشرفت را ترسيم مينمايد. كارآفريني نيز يكي از عواملي است كه مي تواند از طريق خلاقيت، نوآوري، مخاطره پذيري، اثر استراتژيك بر توسعه بلند مدت در ابعاد مختلف اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي به دنبال داشته باشد. اين مقاله به روش تحليل توصيفي مفهوم كارآفريني و نقش آن در تئسعه اقتصادي و اقتصاد مقاومتي را مورد مطالعه و بررسي قرار داده است.