مروري بر توانمندي هاي تصاوير راداري در شناسايي اسيب هاي ميراث فرهنگي و آشكارسازي شهرهاي باستاني

امروزه شناسايي و حفاظت از آثار باستاني و ميراث فرهنگي به عنوان يك مشكل اساسي براي جوامع و ملت ها مطرح گرديده است. استفاده از روش ها و داده هاي سنجش از دور اين امكان را براي باستان شناسان و سازمان هاي مرتبط با ميراث فرهنگي فراهم مي كند كه بدون حضور مستقيم در منطقه ي مورد مطالعه، آثار باستاني مورد نظر ارزيابي و نقشه تغييرات آن بدست آيد. هدف از اين مقاله، مروري بر مطالعات انجام گرفته با كمك تصاوير راداري كه از سنجنده هاي گوناگون با ويژگي هاي مختلف كه اين امكان را براي كاربران فراهم مي كند كه در محيط هاي گوناگون با شرايط آب و هوايي مختلف تغييرات يا آسيب هاي حاصل عوامل زيست محيطي مانند سيل و زلزله يا عوامل انساني مانند جنگ را شناسايي و ارزيابي كند. از جمله ويژگي هاي آن مي توان به سري زماني بودن داده ها اشاره كرد كه مي توان تغييرات را در بازه هاي زماني مشخص شناسايي و نقشه تغييرات با توجه به الگوريتم هاي مناسب بدست آيد. كاربرد ديگر اين تصاوير آشكارسازي شهرهاي باستاني كه در زير خاك يا شن ها پنهان شده اند مي باشد.